Geen categorie

De 49^ste statiedag na de heroprichting die dit najaar 50 jaar terug plaats vond, geschiedde op zondag 17 januari 2016. Het dagthema ‘tradities’ werd op bijzonder ontraditionele wijze ingevuld. Omdat het nagenoeg onmogelijk was om op zondagochtend een priester te krijgen, was de mis vervangen door een Woord- en Communiedienst. Daar zullen ook parochies in de toekomst meer en meer mee te maken krijgen. De gastvrijheid in de kapel van de Kievietshorst, zo dicht bij ons gildehuis, was een pré, zoals ook het gegeven dat de hele verder dag bij Boerke Mutsaers kon worden doorgebracht. Maar de dienst van meditatie en viering was vooral een warm bad naast een verdiept besef van tradities beide door toedoen van de voorganger, diaken Willem Brok. In zijn sermoen riep hij het inzicht op dat tradities alleen zin hebben wanneer ze een functie hebben of een nieuwe functie krijgen. Zonder betekenis voor de gemeenschap, leeggelopen, is traditie slechts folklore.

Op het breukvlak van meditatie en viering werd het obituarium (de lijst van overledenen) voorgelezen. Zusters en broeders die van ons zijn heengegaan, blijven voor altijd met de gildegemeenschap verbonden. De dood breekt de belofte van trouw niet. Het nieuwe element kwam van Willem Brok. Bij elk van de 58 namen werd een gedachteniskaarsje aangestoken. Gezien de enthousiaste reacties na de dienst wordt dat geheid een traditie.

De viering, de communie, werd ingeleid door een bezinning waarin de diaken het handelen met brood en wijn bij het laatste avondmaal aanschouwelijk maakte. Daardoor liet hij de begrijpelijkheid letterlijk zien van het geheim van de transsubstantiatie.

De voormiddag werd afgesloten met de vendelgroet door de onmisbare Martijn en de traditionele statie- en staatsiefoto van alle gildebroeders. Instemming was er voor de introductie van een nieuwe traditie: een staatsiefoto van alle aanwezige gildezusters met de celebrant.

Raymond, Anouk en alle andere helpende handen hadden tegen kwart voor één de goed verzorgde broodjeslunch klaar staan. Belangrijk om op te merken dat het hele frisse personeel vanwege carnavalstijd tevoren tot 5 uur in de ochtend gewerkt had.

Volgens de traditie verwacht u na de Meditatie de Confrontatie. Maar die werd een uur uitgesteld. In de jaarvergadering van het gilde, eerder in de week, was Marcel Kleinekorte met algemene stemmen als gildebroeder-voor-eeuwig aangenomen. Normaal volgt dan onmiddellijk de aflegging van de gelofte en de installatie. Maar opnieuw kreeg de traditie een draai.

Door de eed op de boog, het voorlezen van de kaart en het aankleden nu (in de na schorsing op dinsdag heropende vergadering) te laten plaats vinden, kreeg de ceremonie meer diepgang. Zo kon niet alleen zijn echtgenote, Ans, aanwezig zijn, maar was de hele gildegemeenschap getuige – en daar horen de gildezusters ook bij. Zo hoort het en dat blijven we zo doen.

Om het noodzakelijke voorlezen van de Caert te compenseren, was de presentatie over (lokale) tradities luchtig gehouden. De confrontatie met onze eigen gildetradities kwam niet aan de orde.

Die staat dit hele jubileumjaar op de agenda. Daar heeft een Commissie Toekomst voorwerk voor gedaan en zijn extra bijeenkomsten gepland. Deze middag ging het over het eigen rugzakje aan onvermoede tradities en gewoontes die wij zonder het altijd te beseffen bij ons dragen om onze persoonlijke identiteit vorm te geven. Beelden en toelichting riepen herinneringen wakker en onthulden waar nodig achtergronden en de functies in het dagelijks leven.

Na de borrel bleek de ruimte omgetoverd tot een dinerzaal. 42 deelnemers zaten aan een culinair keuzemenu van ouderwetse kwaliteit. Daar horen een jaaroverzicht, een prijsuitreiking en dankwoorden bij. Geen punt, als ze maar smakelijk worden opgediend of gelardeerd worden. En dat deed de tussenkomst van traditionalist Harrie van Gool.

Wat we nog vergeten zijn? De drieledige toast van de eenheid: op de aanwezigen, op de afwezigen (de zieken) en de overledenen. Invoeren betekent dat we daarmee ook de volgende feestelijke Sint Sebastiaandag nog wat kunnen veranderen.

De gildebroeders van het Koninklijk Handboogschuttersgilde Sint Sebastiaan van Willem III te Tilburg hebben dinsdag 10 november jl. een nieuwe hoofdman gekozen. De verkiezing was nodig omdat de vorige hoofdman, Jan van Steensel, in september koning van het gilde werd.

De 23 aanwezige leden kozen een van de jongste gildebroeders: John Boeren. De nieuwe hoofdman is 42 jaar oud, geboren en getogen in Tilburg en sinds 2010 lid van het gilde. De afgelopen vier jaar heeft hij als deken-schrijver meegedraaid in het bestuur. In zijn ‘maidenspeech’ gaf Boeren aan zijn nieuwe functie te zien als een grote uitdaging. Hij doelde daarmee vooral op de nieuwe koers die het gilde wil gaan varen. Boeren: “We weten allemaal dat we op zoek moeten naar een nieuwe manier om ons gilde te profileren. Dat kan zeker samen met de twee Tilburgse zustergilden, Sint Joris en Sint Dionysius, maar ook met de gilden van Berkel-Enschot en Udenhout.”

Over de toekomst van de gilden spraken onlangs enkele tientallen gildebroeders en gildezusters in het Tilburgse gemeentehuis tijdens een bezinningsdag. Boeren was daar ook aanwezig en gaf toen al aan dat het gilde vooral ook kritisch naar zichzelf moet kijken. “We moeten ons de vraag stellen: waar staan we voor, wat is onze boodschap? Kunnen we ons verbinden aan projecten en initiatieven in de stad, met een maatschappelijke relevantie?”

De nieuwe hoofdman staat te trappelen om aan deze ‘ontdekkingsreis’ leiding te geven. Maar hij weet ook dat hij de overige gildebroeders daarbij hard nodig heeft. “Echte veranderingen moeten vanuit ons zelf komen. Voor de een zal het gemakkelijk zijn om mee te gaan met die veranderingen, voor de ander is dat wat lastiger. Samen zoeken naar de juiste stappen en het passende tempo, daar mogen we mee aan de slag. Ik zal mijn best doen om het proces aan te jagen, maar ik kan en wil het niet alleen doen. Daarom doe ik een stevig beroep op de gildebroeders om mee te denken en mee te werken aan een nieuwe en bloeiende toekomst voor ons gilde.”

Op zondag 20 september jl. schoten twaalf gildebroeders van het Koninklijk Handboogschuttersgilde Sint Sebastiaan van Willem III te Tilburg om het koningschap. Waar iedereen op gehoopt had, geschiedde ook: het gilde kreeg een keizer! Na een lange, hevige en zenuwslopende wedstrijd lukte het Peter-Paul Haen om voor de derde keer op rij de koningsvogel neer te halen. Hij mag zich nu voor het leven keizer van het gilde noemen. Het is voor de derde keer in het ruim 500-jarig bestaan van het gilde dat een gildebroeder de keizerstitel verovert.

Omdat het gilde ook een koning nodig heeft, werd een tweede vogel op de schutsboom geplaatst. In de eindstrijd mengden zich nog vier gildebroeders. Uiteindelijk was het hoofdman Jan van Steensel die de koningsvogel neerhaalde en zich de komende drie jaar koning van het gilde mag noemen.

Aan het einde van de middag werden zowel de keizer als de koning op het gildeterrein geïnstalleerd in aanwezigheid van burgemeester Noordanus en deken Miltenburg. Burgemeester Noordanus onderstreepte het belang van de gilden en memoreerde dat zij altijd een plaats in de veranderende samenleving hebben weten te behouden.

Foto’s van deze dag zijn te vinden in het fotoalbum.

Dit jaar stond de statiedag in het teken van het thema ‘de hongerigen spijzen’. De gildebroeders en gildezusters begonnen de dag met een viering in de kerk van de Paters Minderbroeders-Kapucijnen aan de Korvelseweg.

Na de lunch bracht het gilde een bezoek aan de Tilburgse Voedselbank. Hier gaf gildezuster Trix van Erp-Jacobs een historische uiteenzetting over het begrip ‘armenzorg’. Directeur Harry Kiwitz gaf een presentatie van de werkzaamheden van de voedselbank, gevolgd door een rondleiding door het gebouw. Voor veel gildebroeders en gildezusters was het begrip ‘voedselbank’ niet nieuw, maar ze waren aangedaan door de verhalen achter deze moderne vorm van charitas. Het gilde doneerde een bedrag van 600 euro aan de Voedselbank, dat in de ochtend opgehaald was bij de collecte in de Kapucijnenkerk.

De jaarlijkse feestdag werd afgesloten met een gezamenlijke maaltijd in het gildehuis. Hier werd teruggekeken op het jaar 2014 en werd de Rozentrofee uitgereikt, de prijs voor de meest constante schutter. Dit jaar ging de prijs (wederom) naar Cécile Bogaerts.

Foto’s van de statiedag zijn te zien in het fotoalbum.

De tweede zaterdag van december… tijd voor de Wildvorstverschieting. Zoals ieder jaar trokken de gildebroeders naar de locatie van Sint Sebastiaan in Goirle. Vanaf 13.30 uur schoten zij voor prijzen en voor eeuwige roem. De blazoenen stonden dit jaar in het teken van bedreigde diersoorten: zeepaardjes, vissen en vogels mochten absoluut niet geraakt worden. Dat leverde alleen maar minpunten op.

Rond 16.00 uur werden de prijswinnaars bekendgemaakt. Drie waardebonnen voor Jan Franken, Ton Bastianen en Peter-Paul Haen. De poedelprijs (meeste minpunten) was dit jaar voor Alex Lupu en de titel van wildvorst (meeste pluspunten) ging naar Cécile Bogaerts.

Dit jaar zongen de gildebroeders voor het eerst het jagerslied zonder Joop van Diessen, die in het verleden twintig coupletten voor dit lied schreef. Hij werd herdacht in de teksten van Jan Franken.

Foto’s van dit evenement zijn in het fotoalbum te zien.

Op 27 oktober 1944 werd Tilburg bevrijd door de Prinses Irene Brigade en de 15e Schotse divisie. Ieder jaar op 27 oktober wordt deze historische dag herdacht. Ook dit jaar wordt op de dag van de bevrijding een herdenking gehouden bij het Schots monument aan de Paleisring. De hoofdlieden en koningen van de drie Tilburgse gilden zijn daarbij aanwezig en zij leggen bloemen bij het monument.

Eens per vijf jaar, de zogenaamde lustrumjaren, wordt de herdenking uitgebreid tot een geheel weekend. Vanwege de 70 jaar bevrijding zijn er dit weekend diverse activiteiten, waarbij ook nog enkele bevrijders van toen aanwezig zijn. Na een interreligieuze viering in de kerk van ’t Heike hebben de drie Tilburgse gilden een vendelgroet gebracht bij het monument van de Prinses Irene Brigade aan de Schouwburgring. Daarna legden vertegenwoordigers van diverse groeperingen een bloemstuk bij het monument.

Het is een mooie traditie: het Michielschieten. Ieder jaar in september schieten de gildebroeders, gildezusters, familieleden en vrienden bij het gildehuis op de gekleurde pluimen. Ook dit jaar kan teruggekeken worden op een prachtige dag, met mooi weer en veel gezelligheid onder het grote aantal deelnemers.

Alle schutters proberen punten te verzamelen door de gekleurde pluimen van de schutsboom te schieten. Voor de gasten zijn er leuke prijzen, de gildebroeders schieten voor een wisseltrofee. Dit jaar werd ‘Onzen Bas’ gewonnen door Cecile Bogaerts.

Foto’s van dit evenement zijn in het fotoalbum te zien.

Ieder jaar organiseren de drie Tilburgse gilden een verbroedering. De gildebroeders en gildezusters van de gilden komen samen op een van de gildeterreinen. Bij toerbeurt organiseert een van de gilden de middag. Dit jaar lag de organisatie bij Sint Sebastiaan. Er werd geschoten op het terrein van Sint Dionysius.

De gildebroeders die meedoen aan de wedstrijd schieten niet alleen met het eigen wapen (handboog, kruisboog of geweer) maar ook met de twee andere, voor hen ‘vreemde’ wapens. Per gilde wordt de gildebroeder met de meeste punten op de ‘vreemde wapens’ uitgeroepen tot beste schutter. Voor Sint Sebastiaan was dat dit jaar John Boeren. De drie koningen schieten voor een eigen onderscheiding. Peter-Paul Haen, koning van Sint Sebastiaan, won dit jaar het ‘koningskruis’.

Behalve de wedstrijd is vooral de verbroedering op deze dag belangrijk. Gildebroeders en gildezusters van de drie gilden komen in een ontspannen sfeer bij elkaar om wat te praten en te drinken.

Zie ook fotoalbum: Verbroedering Tilburgse gilden 2014

Op zondag 4 mei werd herdacht dat de kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood in het centrum van Tilburg dit jaar precies 50 jaar bestaat. Ter ere van dit jubileum werd in de Heikese kerk een bijzondere mis opgedragen met mgr. Hurkmans, bisschop van Den Bosch, als voorganger.

De drie Tilburgse gilden droegen het Mariabeeld van de kapel naar de kerk en plaatsten het daar op het altaar. Na de mis, die voor deze gelegenheid gecomponeerd werd, brachten de gilden het beeld terug naar de kapel. De gilden liepen voorop in de processie, gevolgd door het beeld, de priesters en alle aanwezigen in de kerk.

De kapel herinnert aan de jaren van de Tweede Wereldoorlog en aan de inwoners van Tilburg die door het oorlogsgeweld om het leven zijn gekomen. In het weekend van 25, 26 en 27 oktober wordt de 70-jarige bevrijding van Tilburg herdacht. De gilden zijn ook dan aanwezig.

Zie ook fotoalbum: Onze Lieve Vrouw ter Nood 2014

(foto: Ria Monsieurs)